Het wandelen van El Caminito del Rey
De volgende ochtend zijn we al weer vroeg op pad om op tijd bij het begin van de boardwalk te geraken. Wie een entreeticket boekt, moet immers kiezen voor een bepaald tijdslot en dus kan je maar beter op tijd zijn. We zijn nog maar pas op weg als we opnieuw een luid geknor horen. Vlug grijpen we de eerste dikke tak die op ons pad ligt om ons te verdedigen als dat nodig zou zijn, maar het blijkt om een echo te gaan. Het wilde zwijn bevindt zich immers aan de andere kant van het water.
Bij de ingang van El Caminito del Rey krijgen we een helm toegestopt vooraleer de poorten opengaan. Na zo’n tien minuten zetten we onze eerste stappen op de houten planken van de nieuwe trail. Het is pas nu dat we opmerken dat het oude pad niet is verdwenen, maar onder het vernieuwde pad ligt. Als we de verslechterde staat van het oude pad aandachtig bekijken, kan het contrast met het vernieuwde en bredere pad niet groter zijn.
Eén iets is duidelijk. De thrillfactor van El Caminito del Rey is volledig verdwenen. De boardwalk is niet alleen een stuk breder, maar is nog eens afgeschermd met een metershoge omheining. Dat het pad volledig veilig is, is te merken aan de vele toeristen en kinderen die ons vergezellen tijdens de kilometerslange trail.